رئیس‌جمهور در کنار ملک عبدالله، مردم زلزله‌زده همچنان آواره!

رئیس‌جمهور ایران در حالی رهسپار سفر عربستان شد که یا فراموش کرد، پیامی برای زلزله‌زدگان آذربایجانی بفرستد و یا فرصتش را نداشت؛ رئیس‌جمهوری که همه افتخارش، ابداع و پیگیری سفرهای استانی است، در این برهه در کنار ملک عبدالله بودن را بر کنار مردم بودن ترجیح داد؛ آن هم در اجلاسی که قرار است با دعوت عربستان سعودی!، مسأله سوریه را حل و فصل کنند.

به گزارش «تابناک»، این انتقاد از حضور نداشتن رئیس‌جمهور به عنوان شخص اول اجرایی کشور در کنار زلزله‌زدگان و حتی فرستادن پیامی به آنان برای عرض تسلیت، نه انتظاری است که رسانه‌ها درست کرده باشند و نه توقعی بیجا از سوی مردم نسبت به رئیس‌جمهور یک کشور است.

تجربه دیگر کشور‌ها نشان می‌دهد که رؤسای جمهور ممالک دیگر، حضور خود در اجلاسی همچون اجلاس سالانه سازمان ملل را ـ که هیچ گاه رئیس‌جمهور ایران آن را از دست نمی‌دهد ـ نیز لغو می‌کنند و با حضور در کشور در کنار مردم قرار می‌گیرند.

برای نمونه، سال گذشته، حامد کرزای، رئیس‌جمهور افغانستان به دلیل وجود مشکلی در افغانستان، اجلاس سالانه سازمان ملل را نیمه‌کاره‌‌ رها کرد و به کشورش بازگشت و یا در انگلیس، سفر وزیر خارجه به دلیل گروگان گرفتن یکی از شهروندان لغو می‌شود.اگر چه رئیس جمهور با حضور در مناطق زلزله زده نمی تواند کمکی کند ، اما حضور وی حضوری سمبولیک است که این پیام را منتقل می کند که منتخب مردم همواره اولین کسی است که در مشکلات در کنار آنان قرار می گیرد و قوت قلبی است برای کسانی که عزیزان خود را از دست داده اند.

علاوه بر این حضور رئیس جمهور دیگر مقامات اجرایی و دست اندرکاران محلی را تشویق می کند که با جدیت بیشتری به مردم خدمت کنن و آنان نیز از حضور رئیس جمهور انگیزه بگیرند. همچنین باید به این نکته اشاره کرد زمانی که عوامل خدمت رسانی از دولت و سایر نهادها با وجود روزه داری در حال کمک به مردم منطقه هستند . حضور رئیس جمهور تحمل ماتم را برای مردم کم می کند ، مردم احساس می کنند که وجود دارند و مقامات به آنان احترام می گذارند و توسط آنان دیده می شوند . فلسفه حضور رئیس جمهور در مناطق زلزله زده کار کردن نیست ، احترام به مرذم ماتم زده ای است که اکنون بیش از هر زمان دیگری به همراهی و دلداری نیاز دارند.

اما در ایران، رئیس‌جمهور نه تنها به آن مناطق نمی‌رود، بلکه از کشور هم بیرون می‌شود، تا در اجلاسی شرکت کند که ملک عبدالله، هماهنگ کننده سیاست‌های ضد ایرانی در منطقه قرار بگیرد. اجلاس عربستان ، اکنون تفاوتی با دیگر اجلاسی که به اجلاس دوستان سوریه موسوم بود ، ندارد و عربستانی درخواست این اجلاس را کرده است که خود صراحتا منابع مالی شورشیان سوریه را فراهم می کند و علاوه بر این ، همین کشور عربستان بود که در ماه های گذشته تعدادی از شهروندان ایرانی را گردن زد و وزارت خارجه نتوانست هیچ اقدامی برای نجات آنان انجام دهد و تلاش های وزارت خارجه ایران با کارشکی سعودی ها به جایی نرسید. همه اینها در حالی است که پادشاه سعودی ها در اجلاس عدم تعهد هم شرکت نمی کند.

دولتی که شعار مرد‌مداری و مهرورزی را در دستور کار خود گذارده است و مهرورزی به همه انسان‌ها که شعار رئیس‌جمهور است؛ اما ‌ای کاش شامل حال این مردم مظلوم هم باشد؛ مردمی که‌ گاه ولی‌نعمت مسئولان هستند و به ‌گاه حادثه فراموش می‌شوند.

هم‌اکنون باید منتظر ماند و دید که آیا همراهی رئیس‌جمهور ایران با ملک عبدالله برای منافع ملی و مردم کشور سودمندتر خواهد بود یا ماندن وی در کشور و همراهی با مردم مظلوم و حادثه دیده؛ انتظاری طولانی نخواهد بود!